کد مطلب:5415 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123
آفرینش ذریه آدم در صحف ادریس
در صحف ادریس در باره آفرینش ذریه آدم علیه السلام آمده است:
آدم به گروهی از ذریه خود نگاه كرد، دید از آن ها نوری با درخششی خاص پرتو افكن است. از خداوند پرسید: این ها چه كسانی اند؟ خداوند فرمود: این ها پیامبرانند. آدم پرسید: آن ها چند نفرند؟
خداوند فرمود: صد و بیست و چهار هزار نبی كه سیصد و پانزده نفر آن ها نبی مرسل اند. [1] آدم پرسید: پروردگارا! چرا نور آخرین آن ها از همه، درخشنده تر و تابناك تر است؟
خداوند فرمود: به خاطر برتری او بر همه انبیا.
آدم پرسید: اسم این پیامبر چیست؟
خداوند فرمود: این محمّد، فرستاده و پیامبر من، امین، بزرگوار، رازدار و برگزیده من و پاك ترین و ناب ترین در پیشگاه من، عزیز و دوست من، و برترین پیامبران و محبوب ترین آن ها و گرامی ترینشان نزد من، و نزدیك ترین آن ها به من، و از همه برایم شناساتر است، او برترین پیغامبران از نظر بردباری، دانش، ایمان، یقین، صدق، نیكوكاری، پاكدامنی، فروتنی، پارسایی و فرمانبرداری از من، است. برای او از حاملین عرشم و سایر آفریدگانم در آسمان ها و زمین پیمان گرفتم كه به او ایمان آورده و به پیامبری اش اقرار كنند [2] .
ای آدم! به او ایمان آور تا قرب، منزلت، فضل، نور و وقار تو نزد من بیش تر شود.
آدم گفت: به خدا و پیامبرش «محمّد» ایمان آوردم.
خداوند فرمود: ای آدم! تو اولین پیامبران و فرستادگانی و فرزندت محمّد، خاتم آن ها.
چندین هزار سكه پیغمبری زده
اول به نام آدم و آخر به مصطفی [3]
او اولین كسی است كه در روز رستاخیز، زمین برایش شكافته شده و لباس پوشد و محشور شود.
دانی كه در بیان اذا الشمس كورت
معنی چه گفته اند بزرگان پارسا
یعنی وجود خواجه سر از خاك بركند
خورشید و ماه را نبود آن زمان ضیا [4]
او اوّلین شفاعت كننده و نخستین كسی است كه شفاعتش پذیرفته شود و اوّلین كسی است كه درهای بهشت را زده، برایش گشوده گردد و او داخل شود.
ای آدم! تو را به نام او كنیه دادم پس تو «ابومحمّد» هستی.
آدم گفت: سپاس خداوندی را كه از نسل من شخصی با چنین فضائل قرار داد تا در ورود به بهشت، از من پیشی گیرد و بر او حسد نمی ورزم [5] .
پیامبر فرموده: هنگامی كه خداوند تعالی، آدم را آفرید، او را در پیشگاه خود بداشت. آدم عطسه كرد، خداوند سپاس گفتن را به او الهام كرد؛ خداوند فرمود: ای آدم! مرا سپاس گفتی، به عزت و بزرگی ام سوگند، اگر نمی خواستم در آخرالزمان دو بنده (از نسل تو) بیافرینم، تو را نمی آفریدم.
آدم گفت: به حق حرمت آن ها در پیشگاه تو، نام آن دو چیست؟
خداوند فرمود: ای آدم! به طرف عرش نگاه كن.
آدم دو جمله نورانی را دید:
1. «لا اله الا الله، محمّد نبی الرحمه، و علی مفتاح الجنه».
2. «آلیت علی نفسی، ان ارحم من والاهما، و اعذب من عاداهما» [6] .
آدم به گروهی از ذریه خود نگاه كرد، دید از آن ها نوری با درخششی خاص پرتو افكن است. از خداوند پرسید: این ها چه كسانی اند؟ خداوند فرمود: این ها پیامبرانند. آدم پرسید: آن ها چند نفرند؟
خداوند فرمود: صد و بیست و چهار هزار نبی كه سیصد و پانزده نفر آن ها نبی مرسل اند. [1] آدم پرسید: پروردگارا! چرا نور آخرین آن ها از همه، درخشنده تر و تابناك تر است؟
خداوند فرمود: به خاطر برتری او بر همه انبیا.
آدم پرسید: اسم این پیامبر چیست؟
خداوند فرمود: این محمّد، فرستاده و پیامبر من، امین، بزرگوار، رازدار و برگزیده من و پاك ترین و ناب ترین در پیشگاه من، عزیز و دوست من، و برترین پیامبران و محبوب ترین آن ها و گرامی ترینشان نزد من، و نزدیك ترین آن ها به من، و از همه برایم شناساتر است، او برترین پیغامبران از نظر بردباری، دانش، ایمان، یقین، صدق، نیكوكاری، پاكدامنی، فروتنی، پارسایی و فرمانبرداری از من، است. برای او از حاملین عرشم و سایر آفریدگانم در آسمان ها و زمین پیمان گرفتم كه به او ایمان آورده و به پیامبری اش اقرار كنند [2] .
ای آدم! به او ایمان آور تا قرب، منزلت، فضل، نور و وقار تو نزد من بیش تر شود.
آدم گفت: به خدا و پیامبرش «محمّد» ایمان آوردم.
خداوند فرمود: ای آدم! تو اولین پیامبران و فرستادگانی و فرزندت محمّد، خاتم آن ها.
چندین هزار سكه پیغمبری زده
اول به نام آدم و آخر به مصطفی [3]
او اولین كسی است كه در روز رستاخیز، زمین برایش شكافته شده و لباس پوشد و محشور شود.
دانی كه در بیان اذا الشمس كورت
معنی چه گفته اند بزرگان پارسا
یعنی وجود خواجه سر از خاك بركند
خورشید و ماه را نبود آن زمان ضیا [4]
او اوّلین شفاعت كننده و نخستین كسی است كه شفاعتش پذیرفته شود و اوّلین كسی است كه درهای بهشت را زده، برایش گشوده گردد و او داخل شود.
ای آدم! تو را به نام او كنیه دادم پس تو «ابومحمّد» هستی.
آدم گفت: سپاس خداوندی را كه از نسل من شخصی با چنین فضائل قرار داد تا در ورود به بهشت، از من پیشی گیرد و بر او حسد نمی ورزم [5] .
پیامبر فرموده: هنگامی كه خداوند تعالی، آدم را آفرید، او را در پیشگاه خود بداشت. آدم عطسه كرد، خداوند سپاس گفتن را به او الهام كرد؛ خداوند فرمود: ای آدم! مرا سپاس گفتی، به عزت و بزرگی ام سوگند، اگر نمی خواستم در آخرالزمان دو بنده (از نسل تو) بیافرینم، تو را نمی آفریدم.
آدم گفت: به حق حرمت آن ها در پیشگاه تو، نام آن دو چیست؟
خداوند فرمود: ای آدم! به طرف عرش نگاه كن.
آدم دو جمله نورانی را دید:
1. «لا اله الا الله، محمّد نبی الرحمه، و علی مفتاح الجنه».
2. «آلیت علی نفسی، ان ارحم من والاهما، و اعذب من عاداهما» [6] .
[1] نبي مرسل: پيامبري كه آيين مستقل دارد، نبي: آيين پيامبر مرسل را تبليغ مي كند.
[2] هذا محمّد نبيي و رسولي و اميني و نجيبي و نجيي و خيرتي و صفوتي و خالصتي و حبيبي و خليلي و اكرم خلقي علي و احبهم الي و آثرهم عندي و اقربهم مني و اعرفهم لي و ارجحهم حلما و علما و ايمانا و يقينا و صدقا و برا و عفافا و عباده و خشوعا و ورعا و سلما و اسلاما اخذت له ميثاق حمله عرشي فما دونهم من خلائقي في السموات و الارض بالايمان به و الاقرار بنبوته...».
[3] سعدي.
[4] سعدي.
[5] بحارالانوار، ج 11، ص151.
[6] بحارالانوار، ج 11، ص114.